ဒီအခ်ိန္ေရာက္တိုင္းေလဆိုတဲ့ သီခ်င္းလိုပဲ မတ္လကုန္လို့ ဧျပီလဆန္းတာနဲ့ သျကဿငန္သီခ်င္းေတြ ဟိုနားက တိုးတိုးတစ္မ်ိုး၊ ဒီနားက က်ယ္က်ယ္တစ္မ်ိုး ျကားရတတ္တယ္။ ဒိုးပတ္သံ၊ သံခ်ပ္သံေတြ ျကားရသလို ေခတ္ေပာှ ဟစ္ေဟာ့ျမူးဇစ္နဲ့ ျမူးျမူးျကြျကြ လွုပ္လွုပ္ရြရြသီခ်င္းေတြလည္း ျကားရတယ္။ ေနရပ္မွာ ရွိေနတဲ့သူဆိုရင္ ကိ္ုယ့္အဖြဲ့နဲ့စုမိေအာင္ ျပင္ျကဆင္ျက၊ အိမ္နဲ့ေဝးေနတဲ့သူေတြဆိုရင္လည္း ျပန္ခ်င္စိတ္နဲ့ ယိုးယိုးရြရြျဖစ္လာျကျပီေပာ့။ ဒီလိုနဲ့ပဲ ကိုယ့္ဌာေနသျကဿငန္မွာ ကဲမယ္ဆိုျပီး ေရာက္တဲ့အရပ္ကေန ျပန္လာတတ္စျမဲ။ ကိုယ့္ဆီမွာပဲ ေပ်ာှစရာရွိတယ္လို့ ထင္ေလာက္စရာလည္း ရွိေနကိုး။ ဘာေျကာင့္လဲဆိုေတာ့ ရပ္ကြက္ကိုယ္စီ သျကဿငန္အလွျပယာဉ္ေတြ လူပ်ိုကာလသားေတြက ဦးေဆာင္ျပီး သျကဿငန္ညေတြနဲ့အတူ ျမို့လံုးပတ္ရတဲ့ အရသာကို ဘာနဲ့မွ မလဲနိုင္လို့ပဲ။
သျကဿငန္ အလွျပကားဆိုတာနဲ့ အားလံုးရဲ့ မ်က္စိထဲမွာ ေျပာစရာမလိုပဲ ေပာှလာမွာကေတာ့ ျမို့မျငိမ္းနဲ့ ေငြငန္းအရုပ္ျကီးပာပဲ။ မံုရြာမွာကေတာ့ အေပ်ာှတမ္းအဖြဲ့ေလးေတြက ဝာသနာပာလြန္းလို့ လုပ္ျကတာဆိုေတာ့ ေငြငန္းေလာက္ေတာ့ မျကီးက်ယ္ေပဘူးေပာ့။ ဒာေပမယ့္လည္း သူ့အထြာနဲ့သူပာပဲ။ ရပ္ကြက္တိုင္း မလုပ္မေနရလုပ္ခိုင္းတာေျကာင့္ တတ္နိုင္တဲ့ ရပ္ကြက္ေတြက ၂စင္း ၃စင္း ထြက္ျကသလို တစ္ခ်ို့ ရပ္ကြက္ေတြကလည္း စုေပာင္းျပီး ထြက္ျကတယ္။ ထြက္တယ္ဆိုတာ အဖြဲ့ငယ္ရင္ ေထာှလာဂ်ီ၊ ဂ်စ္ကား စသျဖင့္ ရရာငွားျပီး သစ္သားေဘာင္တင္၊ ဝာသနာတူရာ သူငယ္ခ်င္းေတြစုျပီးတီးဝိုင္းေလးနဲ့ သီခ်င္းဆိုထြက္တာကိုေျပာတာပာ။ ပိုျပီး စည္ကားေအာင္ အနီးနားပတ္ဝန္းက်င္က ျမို့ေတြကိုပာ စီစဉ္ခိုင္းတာေျကာင့္ ေခ်ာင္းဦး၊ ဘုတလင္နဲ့ တျခားရြာေတြကပာ မံုရြာမွာ လာျပိုင္ေလ့ရွိတယ္။ မလာမေနရဆိုေတာ့လည္း အျဖစ္ေလာက္လုပ္လာျပီး အနည္းဆံုးေတာ့ နွစ္သိမ့္ဆုအေနနဲ့ ကုန္က်ေငြရဲ့ ၁ရာခိုင္နွုန္းေလာက္ ျပန္ရတတ္ပာတယ္။ က်ြန္ေတာှတို့ရပ္ကြက္ကေတာ့ လူငယ္အုပ္စု မ်ားတယ္ဆိုေတာ့ နွစ္တိုင္း ၂စီးစီေလာက္ ထြက္ျကတယ္။
ဒီနွစ္ကေတာ့ ျပင္ဆင္ေနျကတာ အားရစရာပာပဲ။ အရင္နွစ္က သံုးခဲ့တဲ့ ေဘာင္အေသးနဲ့ ဂ်စ္ကားကို မသံုးေတာ့ပဲ ေထာှလာဂ်ီအျကီးစားနဲ့ ကားအျမင့္၊ ေဘာင္အျကီး အသစ္ျပန္ရိုက္ျပီး အစအဆံုး ျပန္လုပ္ျကမယ္တဲ့။ လူအင္အားေကာင္းေကာင္းနဲ့ ညပိုင္းမီးလာခ်ိန္ သီခ်င္းတိုက္၊ ေန့ခင္းဘက္ လိုအပ္တာေတြျပင္ဆင္ရင္းနဲ့ ဧျပီလဆန္းကတည္းက ကားစီစဉ္ရာ အဖြဲ့ေခာင္းေဆာင္အိမ္မွာ တရုန္းရုန္းေပာ့။ ကားေဘာင္အတြက္ လိုအပ္တဲ့ အထပ္သားေတြကို ရပ္ကြက္ေထာက္ခံစာနဲ့ သက္ဆိုင္ရာက ထုတ္ေပးတယ္။ (ထံုးစံအတိုင္း) ရလာတဲ့ အရည္အေသြးမေကာင္းတဲ့ အထပ္သားေတြကို ရသေလာက္ေဈးနဲ့ ျပန္ေရာင္းျပီး ေဘာင္ေကာင္းေကာင္းရဖို့ သံုးထပ္သားမ်ိုးကို ေခာင္းေဆာင္ေတြက အိတ္စိုက္ျပီး ျပန္ဝယ္ရတယ္။ ေခာင္းေဆာင္ဆိုတာ အဲသလိုမ်ိုး။ အဲဒီေတာ့ ပိုက္ဆံလည္း တတ္နိုင္တဲ့သူ ၄ေယာက္ ၅ေယာက္၊ ဩဇာအာဏာရွိတဲ့ ကာလသားေခာင္းေဆာင္ တစ္ခ်ို့ေတြကပဲ ေခာင္းေဆာင္အေနနဲ့ လုပ္ရပာတယ္။ ဩဇာမရွိလို့လည္း မျဖစ္ဘူးေလ။ ကိုယ့္လူကိုယ္မထိန္းနိုင္ပဲ ရန္ျဖစ္ျကရင္ ေခာင္းေဆာင္ေတြပဲ အရင္ဆံုး အခ်ုပ္ထဲမွာ ညအိပ္ရမွာကိုး။ ဒီလိုနဲ့ အျကိုေန့အမီ အဖြဲ့လိုက္ သက္ဆိုင္ရာ လုပ္ငန္းတာဝန္ကိုယ္ဆီနဲ့ အခ်ိန္ျပည့္ အလုပ္ရွုပ္ေနျကတယ္။ ပန္းခ်ီဆရာေခာှျပီး ေဘာင္ေဆးမွုတ္တဲ့သူက တစ္ဖြဲ့၊ လ်ွပ္စစ္မီးအလွဆင္သူက တစ္ဖြဲ့၊ သီခ်င္းတိုက္သူကတစ္ဖြဲ့နဲ့ ကိုယ္စီ မအားလပ္နိုင္ေအာင္ပာပဲ။ ေယာက်ာှးေလးေတြခ်ည္းလဲ လုပ္လို့ မတြင္က်ယ္တာလဲ ရွိပာေသးတယ္။ ကားေအာက္ေျခမွာ ကြပ္ဖို့ ဖဲနားစေတြ၊ လိုက္ကာစေတြခ်ုပ္ဖို့ကေတာ့ အသိအပ္ခ်ုပ္ဆိုင္မွာတစ္မ်ိုး၊ အစ္မေတြ အေဒာှေတြထဲက ခ်ုပ္တတ္တဲ့သူေတြဆီကိုလည္း အကူညီေတာင္းရင္း ေပ်ာှေပ်ာှပားပာင္း လုပ္ျကရတယ္။ ရတဲ့အခ်ိန္တိုေလးအတြင္းမွာလုပ္ျကရေတာ့ တေရာေသာပားျဖစ္ေပမယ့္ ကိုယ့္ရပ္ကြက္ မ်က္နွာပန္းလွရေအာင္ အကုန္လံုး ျကိုးစားျပီးလုပ္ေပးျကေတာ့ ျကည္နူးစရာလည္း ေကာင္းပာတယ္။
က်ြန္ေတာှတို့ လမ္းထိပ္မွာက ရပ္ကြက္ရဲ့ အစည္ကားဆံုး မဏဿဍပ္ရွိတယ္။ လမ္းမရဲ့ ေဘးမွာျဖစ္လို့ သြားရလာရ လြယ္ကူတာရယ္၊ အလွအပ အျဖူအညိုေရာင္စုံ အပ်ိုေခ်ာေတြစုမိျကတဲ့ေနရာျဖစ္တာရယ္၊ မဏဿဍပ္ပိုင္ရွင္ သေဘာေကာင္းလို့ ေရေပာေပာပက္ရတာရယ္ စတာေတြေျကာင့္ အျကိုေန့ကတည္းက တိုးမေပာက္ေအာင္ စည္ကားေလ့ရွိပာတယ္။ ေယာက်ာှးေလးအုပ္စုကေတာ့ အျကိုေန့ေရာက္တာနဲ့ အျပီးသတ္လုပ္ရမယ့္ ေပာ့ေပာ့ပားပားအလုပ္ေတြကိုခ်န္ထားျပီး ဆိုင္ကယ္ကိုယ္စီနဲ့ ေရပတ္ခံထြက္ဖို့ တာစူေတာ့တာပာပဲ။ ဆိုင္ကယ္ decoration လုပ္တာကို နဲနဲေျပာခ်င္တယ္။ တရုတ္ကလာတဲ့ ဆူပာကပ္ဆိုင္ကယ္ေတြကို အိတ္ေဇာ (exhaust) ကို ျဖတ္သင့္တန္ျဖတ္၊ အေပာက္ေဖာက္သင့္တန္ ေဖာက္၊ ျဖုတ္သင့္တန္ျဖုတ္နဲ့ အသံမျမည္ ျမည္ေအာင္ လုပ္ျကတယ္။ ေဘးကာဘာေတြကိုလည္း အကုန္ခြာ၊ တိတ္ကပ္၊ ေဆးေရာင္စံုမွုတ္ျပီး ေပာက္တတ္ကရ လုပ္ျကတယ္။ လူကိုလည္း ဆိုင္ကယ္ေဆးျခယ္သလို ေရာင္စံုျခယ္၊ ကဖို့ ခုန္ဖို့ shoe တစ္ရံ၊ အေအးဒဏ္ခံဖို့ ဂ်င္းေဘာင္းဘီ ဝမ္းဆက္၊ က်ြပ္က်ြပ္အိတ္ထဲထည့္ထားတဲ့ ပိုက္ဆံအိတ္ စသျဖင့္ ေရပက္ခံဖို့အတြက္ ဝတ္စံုျပည့္ေပာ့။ ေကာင္မေလးရွိသူဆိုရင္လည္း ပစဿစည္းခ်င္းလွယ္ဖို့ရာ လက္ကိုင္ပုဝာ၊ လည္စီး ေတြလည္း အပိုယူလာတတ္ပာေသးတယ္။ အဆင္မေျပတဲ့သူက်ေတာ့လည္း ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ မ်က္နွာသုတ္ေပာ့။ :)
သျကဿငန္လည္တာကေတာ့ သိပ္စိတ္ဝင္စားစရာ မေကာင္းလွပာဘူး။ ကိုယ္က်ူစရာရွိတဲ့သူရဲ့ မဏဿဍပ္ကို သျကဿငန္မတိုင္ခင္ကစံုစမ္းထားျပီး အဲဒီမဏဿဍပ္ကို အရင္ဦးဆံုးသြား၊ ေကာင္မေလးကို မရမက ကပ္ခ်ြဲနွပ္ခ်ြဲလုပ္ျပီး ေရေလာင္းျပီးသြားရင္ေတာ့ အဲဒီမဏဿဍပ္အတြက္ အခ်ိန္ျဖုန္းစရာ ျပီးသြားပာျပီ။ ဒီလိုနဲ့ ေနာက္မဏဿဍပ္တစ္ခု၊ ေနာက္တစ္ခု။ သျကဿငန္လည္တယ္ဆိုတာ ေယာက်ာှးေလးေတြအတြက္ကေတာ့ အရွံုးမရွိဘူးထင္တယ္။ အနဲဆံုး ေလပဲစိုက္ရတာဆိုျပီး ေရေလာင္းဖို့ မဏဿဍပ္ေအာက္ကေန ေကာင္မေလးနဲ့ အနီးဆံုးကို သြားျပီး မျမင္ျမင္ေအာင္ လုပ္ျပ၊ ေတြ့သြားရင္ ေရေလာင္းဖို့ ေျပာ၊ အဆင္ေျပရင္ ေလာင္း၊ မေျပရင္ ေနာက္မဏဿဍပ္တစ္ခုေျပာင္းေပာ့။ ေနာက္မဏဿဍပ္ကို ေရာက္ေတာ့လည္း ဒီဗ်ူဟာပဲေပာ့။ ဒီတရက္မွာ ဒီမဏဿဍပ္က ေကာင္မေလးနဲ့ အဆင္ေျပတယ္ဆိုရင္ေတာ့ ေနာက္တစ္ရက္မွာ အဲဒီမဏဿဍပ္ကို ဦးစားေပး အခ်ိန္ျဖုန္းေလ့ ရွိပာတယ္။ (မွတ္ခ်က္ - အစ္ကိုမ်ား ၊ ဦးေလးမ်ား ၊ သူတို့၏ အေပာင္းအသင္းမ်ား၏ လုပ္ရပ္ကို အေျခခံေရးျခင္းျဖစ္ပာသည္။ း) )
အျကိုေန့ညေနခင္း ေရပက္နားျပီးဆိုရင္ေတာ့ ကားအသင္းက ေပးထားတဲ့ ဝတ္စံုကိုယ္စီနဲ့ ဟိုတစ္စု ဒီတစ္စု ကားစီမွာ လာစုေနျကပာျပီ။ အသင္းဝင္ေျကးအေနနဲ့ ၁၃၀၀၀ (ခန့္မွန္း) ေလာက္ေပးရျပီး အသင္း တံဆိပ္ရိုက္ တီရွပ္တစ္ထည္၊ ပုဆိုးတစ္ကြင္းစီ ရပာတယ္။ တစ္ခ်ို့လည္း ဝင္ေျကးေဈးခ်ိုျပီး ပုဆိုးပဲ ေပးတဲ့ ကားေတြ ရွိပာတယ္။ လူစံုျပီးဆိုရင္ေတာ့ ကားအတြက္ အလွမီးေတြဆင္၊ တီးဝိုင္းအေနနဲ့ လိဒ္ဂစ္တာတစ္လက္၊ ေဘာ့စ္တစ္လက္၊ (စည္ဒို)ေထာက္ဒိုးတစ္လံုး၊ ၆လံုးပတ္တစ္စံု ဝားလက္ခုတ္ ၂ေခ်ာင္း၊ လက္ကြင္းျခမ္းတစ္လက္၊ စည္းနဲ့ဝား (တစ္ခုလို့ ေခာှမယ္ထင္တယ္) ေတြကို ကားေပာှမွာ တင္ပာတယ္။ ပစဿစည္းေတြအစံုတင္ျပီးရင္ေတာ့ ကားမထြက္ခင္း အနဿတရာယ္ကင္းေစဖို့ ဆုေတာင္းကန္ေတာ့ျကျပီး ကန္ေတာ့ပြဲ၂ပြဲကို ေရွ့ဆံုးက စပီကာေဘာက္စ္ျကီးေတြေပာှမွာ တင္ထားေလ့ရွိပာတယ္။ အဲဒီတုန္းကေတာ့ က်ြန္ေတာှတို့က အငယ္ဆံုးေတြဆိုေတာ့ ရြယ္တူ သူငယ္ခ်င္း ၂ေယာက္ ၃ေယာက္က ကန္ေတာ့ပြဲထိန္းရင္းနဲ့ ေရွ့ဆံုးကေန လိုက္ျကပာတယ္။
ကားပံုစံကို ပံုေဖာ္ျကည့္ရေအာင္။ ပံုမွန္ဆို ကားေမာင္းတဲ့သူကား ေရွ့ဆံုးက ရွိေနေပမယ့္ သစ္သားေဘာင္တင္လိုက္တဲ့အခာမွာ အလယ္ကို ေရာက္သြားပာတယ္။ ကားေရွ့ပိုင္းကို ျကည့္စရာ အေပာက္အေသးေလးပဲ ပာျပီး အေရွ့က လမ္းျပေပးတဲ့သူအကူအညီနဲ့ ေမာင္းရတာပာ။ ကားေရွ့ပိုင္းမွာ က်ြန္ေတာှတို့ကားအထိမ္းအမွတ္အေနနဲ့ မန္က်ည္းပင္ကိုင္းေျခာက္အလတ္စားေလာက္ကို ေရြွေရာင္ေဆးမွုတ္ထားျပီး အကိုင္းေပာှမွာ ဥဩငွက္ေလး နားေနတဲ့ ပံုေလးေဖာှထားပာတယ္။ ေအာှ ေမ့ေနလို့ က်ြန္ေတာှတို့ ကားနာမည္က "ေနြျကိုငွက္"တဲ့။ အပင္ရဲ့ ေဘးကေတာ့ ဟိုးအရင္နွစ္ေတြက လက္ခံရရွိထားတဲ့ (ဆု)ဖလား တစ္လံုးစီေပာ့ း) ။ ကားေဘးတစ္ဘက္စီမွာေတာ့ အလွဆင္မီး ပတ္ပတ္လည္ရယ္၊ light-box နဲ့ ေဖာင္းျကြလုပ္ထားတဲ့ ကားနာမည္ရယ္၊ သရုပ္ေဖာှ ပန္းခ်ီ အသီးသီးေပာ့။ ေဘာင္ေအာက္ေျခကေတာ့ အမ်ိုးသမီးေတြ အစြမ္းျပထားတဲ့ လိုက္ကာစေတြက ကားေမာင္းရင္ တလြွင့္လြွင့္ေပာ့။ ကားေနာက္မွာေတာ့ ေခတ္သံုးေခတ္ျဖစ္တဲ့ ကုန္းေဘာင္ေခတ္(မွတ္တာပဲ)၊ ပုဂံေခတ္ရယ္ ေနာက္ဆံုး ဒီေန့ေခတ္ကို သရုပ္ေဖာ္ထားတဲ့ ပန္းခ်ီလက္ရာ၊ (အရင္နွစ္က ဆုမရလို့ ဒီနွစ္မွ ဆုရေအာင္ ဖားျပီးထည့္ထားတဲ့) သျကဿငန္နဲ့ မဆိုင္တဲ့ စာတန္းတစ္ခ်ို့ ပာပာတယ္။ ကားအေပာှကေတာ့ ျကမ္းျပားခင္းျပီး ေရွ့ပိုင္းမွာ စပီကာအျကီးေတြ တစ္ဖက္တစ္ခ်က္၊ ေနာက္ပိုင္းမွာ တီးဝိုင္းနဲ့ အလယ္မွာက လူေတြ ထိုင္လိုက္စရာေနရာ ကြပ္လက္တစ္ခုပာ။ ပံုမွန္ကေတာ့ ကားေပာှမွာ လူအနည္းအက်ဉ္းသာလိုက္ျပီး အမ်ားစုက လမ္းျပအေနနဲ့ျဖစ္ေစ၊ ကားေဘးတစ္ဘက္တစ္ခ်က္စီကျဖစ္ေစ ကားကို ေဘးကေန ကာရင္း လမ္းေလ်ွာက္လိုက္ျကပာတယ္။ အားလံုး ျပင္ျပီးရင္ေတာ့ ေမွာင္စပ်ိုးတဲ့အခ်ိန္ ၇ နာရီေလာက္မွာ ကားစက္နွိုးျပီး ျမို့ကို အသံုးေတာှခံဖို့ ထြက္ဖို့ အဆင္သင့္ျဖစ္ေနပာျပီ။
ဆက္ပာဦးမယ္...။
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
ဟိုးလြန္ခဲ့တဲ့ ၇ နွစ္ပတ္ဝန္းက်င္ေလာက္ကမွတ္တာပာပဲ။ အစ္ကိုေတြနဲ့ လည္ခဲ့ရတဲ့ သျကဿငန္ညေတြကို အမွတ္ရျပီး အေဝးတစ္ေနရာက ေတာှကီ အလြမ္းသယ္ပာတယ္။ ေဝ့တာ ဝိုက္တာေတြမ်ားေနရင္ ခြင့္လြွတ္ေပးပာ။ အမွတ္တရ ရိုက္ကူးထားတဲ့ ဓာတ္ပံုမရွိလို့ တင္မေပးနိုင္တာလည္း ခြင့္လြွတ္ပာ။ ဒီနွစ္လည္း ေနြျကိုက္ငွက္ ဆက္လက္ပ်ံသန္းဆဲလို့ သိရပာတယ္။ မနွစ္ကလိုပဲ ရိုးရိုးသာမန္ကားေတြအတြက္ အျမင့္ဆံုးျဖစ္တဲ့ (ဘာေျကာင့္လဲ စဉ္းစားထားပာ။ ဒုတိယပိုစ့္မွာ ရွင္းျပပာ့မယ္။ အေျဖတူေနရင္ မုန့္လံုးေရေပာှ ဓာတ္ပံုရိုက္ပို့ေပးပာမယ္ ;) ) ဒုတိယဆုကို ဆြတ္ခူးနိုင္ပာေစလို့ ဆုေတာင္းလ်ွက္။
သျကဿငန္မွာ လည္နိုင္ပတ္နိုင္တဲ့သူေတြ အနဿတရာယ္ ကင္းပာေစ။ ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က် မေပ်ာ္နိုင္တဲ့ ျပည္ေဝး အျမင့္ပ်ံငွက္ေတြ FB မွာတစ္မ်ိး၊ Gtalk မွာတစ္ဖံု အျပန္အလွန္ ေရေလာင္းျကရင္း နွစ္သစ္ကို ျကည္နူးျမူးေပ်ာှစြာ ျကိုနိုင္ျကပာေစ။
ေလးစားစြာျဖင့္
ေတာှကီ - @Talkiiblog
သျကဿငန္ အလွျပကားဆိုတာနဲ့ အားလံုးရဲ့ မ်က္စိထဲမွာ ေျပာစရာမလိုပဲ ေပာှလာမွာကေတာ့ ျမို့မျငိမ္းနဲ့ ေငြငန္းအရုပ္ျကီးပာပဲ။ မံုရြာမွာကေတာ့ အေပ်ာှတမ္းအဖြဲ့ေလးေတြက ဝာသနာပာလြန္းလို့ လုပ္ျကတာဆိုေတာ့ ေငြငန္းေလာက္ေတာ့ မျကီးက်ယ္ေပဘူးေပာ့။ ဒာေပမယ့္လည္း သူ့အထြာနဲ့သူပာပဲ။ ရပ္ကြက္တိုင္း မလုပ္မေနရလုပ္ခိုင္းတာေျကာင့္ တတ္နိုင္တဲ့ ရပ္ကြက္ေတြက ၂စင္း ၃စင္း ထြက္ျကသလို တစ္ခ်ို့ ရပ္ကြက္ေတြကလည္း စုေပာင္းျပီး ထြက္ျကတယ္။ ထြက္တယ္ဆိုတာ အဖြဲ့ငယ္ရင္ ေထာှလာဂ်ီ၊ ဂ်စ္ကား စသျဖင့္ ရရာငွားျပီး သစ္သားေဘာင္တင္၊ ဝာသနာတူရာ သူငယ္ခ်င္းေတြစုျပီးတီးဝိုင္းေလးနဲ့ သီခ်င္းဆိုထြက္တာကိုေျပာတာပာ။ ပိုျပီး စည္ကားေအာင္ အနီးနားပတ္ဝန္းက်င္က ျမို့ေတြကိုပာ စီစဉ္ခိုင္းတာေျကာင့္ ေခ်ာင္းဦး၊ ဘုတလင္နဲ့ တျခားရြာေတြကပာ မံုရြာမွာ လာျပိုင္ေလ့ရွိတယ္။ မလာမေနရဆိုေတာ့လည္း အျဖစ္ေလာက္လုပ္လာျပီး အနည္းဆံုးေတာ့ နွစ္သိမ့္ဆုအေနနဲ့ ကုန္က်ေငြရဲ့ ၁ရာခိုင္နွုန္းေလာက္ ျပန္ရတတ္ပာတယ္။ က်ြန္ေတာှတို့ရပ္ကြက္ကေတာ့ လူငယ္အုပ္စု မ်ားတယ္ဆိုေတာ့ နွစ္တိုင္း ၂စီးစီေလာက္ ထြက္ျကတယ္။
ဒီနွစ္ကေတာ့ ျပင္ဆင္ေနျကတာ အားရစရာပာပဲ။ အရင္နွစ္က သံုးခဲ့တဲ့ ေဘာင္အေသးနဲ့ ဂ်စ္ကားကို မသံုးေတာ့ပဲ ေထာှလာဂ်ီအျကီးစားနဲ့ ကားအျမင့္၊ ေဘာင္အျကီး အသစ္ျပန္ရိုက္ျပီး အစအဆံုး ျပန္လုပ္ျကမယ္တဲ့။ လူအင္အားေကာင္းေကာင္းနဲ့ ညပိုင္းမီးလာခ်ိန္ သီခ်င္းတိုက္၊ ေန့ခင္းဘက္ လိုအပ္တာေတြျပင္ဆင္ရင္းနဲ့ ဧျပီလဆန္းကတည္းက ကားစီစဉ္ရာ အဖြဲ့ေခာင္းေဆာင္အိမ္မွာ တရုန္းရုန္းေပာ့။ ကားေဘာင္အတြက္ လိုအပ္တဲ့ အထပ္သားေတြကို ရပ္ကြက္ေထာက္ခံစာနဲ့ သက္ဆိုင္ရာက ထုတ္ေပးတယ္။ (ထံုးစံအတိုင္း) ရလာတဲ့ အရည္အေသြးမေကာင္းတဲ့ အထပ္သားေတြကို ရသေလာက္ေဈးနဲ့ ျပန္ေရာင္းျပီး ေဘာင္ေကာင္းေကာင္းရဖို့ သံုးထပ္သားမ်ိုးကို ေခာင္းေဆာင္ေတြက အိတ္စိုက္ျပီး ျပန္ဝယ္ရတယ္။ ေခာင္းေဆာင္ဆိုတာ အဲသလိုမ်ိုး။ အဲဒီေတာ့ ပိုက္ဆံလည္း တတ္နိုင္တဲ့သူ ၄ေယာက္ ၅ေယာက္၊ ဩဇာအာဏာရွိတဲ့ ကာလသားေခာင္းေဆာင္ တစ္ခ်ို့ေတြကပဲ ေခာင္းေဆာင္အေနနဲ့ လုပ္ရပာတယ္။ ဩဇာမရွိလို့လည္း မျဖစ္ဘူးေလ။ ကိုယ့္လူကိုယ္မထိန္းနိုင္ပဲ ရန္ျဖစ္ျကရင္ ေခာင္းေဆာင္ေတြပဲ အရင္ဆံုး အခ်ုပ္ထဲမွာ ညအိပ္ရမွာကိုး။ ဒီလိုနဲ့ အျကိုေန့အမီ အဖြဲ့လိုက္ သက္ဆိုင္ရာ လုပ္ငန္းတာဝန္ကိုယ္ဆီနဲ့ အခ်ိန္ျပည့္ အလုပ္ရွုပ္ေနျကတယ္။ ပန္းခ်ီဆရာေခာှျပီး ေဘာင္ေဆးမွုတ္တဲ့သူက တစ္ဖြဲ့၊ လ်ွပ္စစ္မီးအလွဆင္သူက တစ္ဖြဲ့၊ သီခ်င္းတိုက္သူကတစ္ဖြဲ့နဲ့ ကိုယ္စီ မအားလပ္နိုင္ေအာင္ပာပဲ။ ေယာက်ာှးေလးေတြခ်ည္းလဲ လုပ္လို့ မတြင္က်ယ္တာလဲ ရွိပာေသးတယ္။ ကားေအာက္ေျခမွာ ကြပ္ဖို့ ဖဲနားစေတြ၊ လိုက္ကာစေတြခ်ုပ္ဖို့ကေတာ့ အသိအပ္ခ်ုပ္ဆိုင္မွာတစ္မ်ိုး၊ အစ္မေတြ အေဒာှေတြထဲက ခ်ုပ္တတ္တဲ့သူေတြဆီကိုလည္း အကူညီေတာင္းရင္း ေပ်ာှေပ်ာှပားပာင္း လုပ္ျကရတယ္။ ရတဲ့အခ်ိန္တိုေလးအတြင္းမွာလုပ္ျကရေတာ့ တေရာေသာပားျဖစ္ေပမယ့္ ကိုယ့္ရပ္ကြက္ မ်က္နွာပန္းလွရေအာင္ အကုန္လံုး ျကိုးစားျပီးလုပ္ေပးျကေတာ့ ျကည္နူးစရာလည္း ေကာင္းပာတယ္။
က်ြန္ေတာှတို့ လမ္းထိပ္မွာက ရပ္ကြက္ရဲ့ အစည္ကားဆံုး မဏဿဍပ္ရွိတယ္။ လမ္းမရဲ့ ေဘးမွာျဖစ္လို့ သြားရလာရ လြယ္ကူတာရယ္၊ အလွအပ အျဖူအညိုေရာင္စုံ အပ်ိုေခ်ာေတြစုမိျကတဲ့ေနရာျဖစ္တာရယ္၊ မဏဿဍပ္ပိုင္ရွင္ သေဘာေကာင္းလို့ ေရေပာေပာပက္ရတာရယ္ စတာေတြေျကာင့္ အျကိုေန့ကတည္းက တိုးမေပာက္ေအာင္ စည္ကားေလ့ရွိပာတယ္။ ေယာက်ာှးေလးအုပ္စုကေတာ့ အျကိုေန့ေရာက္တာနဲ့ အျပီးသတ္လုပ္ရမယ့္ ေပာ့ေပာ့ပားပားအလုပ္ေတြကိုခ်န္ထားျပီး ဆိုင္ကယ္ကိုယ္စီနဲ့ ေရပတ္ခံထြက္ဖို့ တာစူေတာ့တာပာပဲ။ ဆိုင္ကယ္ decoration လုပ္တာကို နဲနဲေျပာခ်င္တယ္။ တရုတ္ကလာတဲ့ ဆူပာကပ္ဆိုင္ကယ္ေတြကို အိတ္ေဇာ (exhaust) ကို ျဖတ္သင့္တန္ျဖတ္၊ အေပာက္ေဖာက္သင့္တန္ ေဖာက္၊ ျဖုတ္သင့္တန္ျဖုတ္နဲ့ အသံမျမည္ ျမည္ေအာင္ လုပ္ျကတယ္။ ေဘးကာဘာေတြကိုလည္း အကုန္ခြာ၊ တိတ္ကပ္၊ ေဆးေရာင္စံုမွုတ္ျပီး ေပာက္တတ္ကရ လုပ္ျကတယ္။ လူကိုလည္း ဆိုင္ကယ္ေဆးျခယ္သလို ေရာင္စံုျခယ္၊ ကဖို့ ခုန္ဖို့ shoe တစ္ရံ၊ အေအးဒဏ္ခံဖို့ ဂ်င္းေဘာင္းဘီ ဝမ္းဆက္၊ က်ြပ္က်ြပ္အိတ္ထဲထည့္ထားတဲ့ ပိုက္ဆံအိတ္ စသျဖင့္ ေရပက္ခံဖို့အတြက္ ဝတ္စံုျပည့္ေပာ့။ ေကာင္မေလးရွိသူဆိုရင္လည္း ပစဿစည္းခ်င္းလွယ္ဖို့ရာ လက္ကိုင္ပုဝာ၊ လည္စီး ေတြလည္း အပိုယူလာတတ္ပာေသးတယ္။ အဆင္မေျပတဲ့သူက်ေတာ့လည္း ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ မ်က္နွာသုတ္ေပာ့။ :)
သျကဿငန္လည္တာကေတာ့ သိပ္စိတ္ဝင္စားစရာ မေကာင္းလွပာဘူး။ ကိုယ္က်ူစရာရွိတဲ့သူရဲ့ မဏဿဍပ္ကို သျကဿငန္မတိုင္ခင္ကစံုစမ္းထားျပီး အဲဒီမဏဿဍပ္ကို အရင္ဦးဆံုးသြား၊ ေကာင္မေလးကို မရမက ကပ္ခ်ြဲနွပ္ခ်ြဲလုပ္ျပီး ေရေလာင္းျပီးသြားရင္ေတာ့ အဲဒီမဏဿဍပ္အတြက္ အခ်ိန္ျဖုန္းစရာ ျပီးသြားပာျပီ။ ဒီလိုနဲ့ ေနာက္မဏဿဍပ္တစ္ခု၊ ေနာက္တစ္ခု။ သျကဿငန္လည္တယ္ဆိုတာ ေယာက်ာှးေလးေတြအတြက္ကေတာ့ အရွံုးမရွိဘူးထင္တယ္။ အနဲဆံုး ေလပဲစိုက္ရတာဆိုျပီး ေရေလာင္းဖို့ မဏဿဍပ္ေအာက္ကေန ေကာင္မေလးနဲ့ အနီးဆံုးကို သြားျပီး မျမင္ျမင္ေအာင္ လုပ္ျပ၊ ေတြ့သြားရင္ ေရေလာင္းဖို့ ေျပာ၊ အဆင္ေျပရင္ ေလာင္း၊ မေျပရင္ ေနာက္မဏဿဍပ္တစ္ခုေျပာင္းေပာ့။ ေနာက္မဏဿဍပ္ကို ေရာက္ေတာ့လည္း ဒီဗ်ူဟာပဲေပာ့။ ဒီတရက္မွာ ဒီမဏဿဍပ္က ေကာင္မေလးနဲ့ အဆင္ေျပတယ္ဆိုရင္ေတာ့ ေနာက္တစ္ရက္မွာ အဲဒီမဏဿဍပ္ကို ဦးစားေပး အခ်ိန္ျဖုန္းေလ့ ရွိပာတယ္။ (မွတ္ခ်က္ - အစ္ကိုမ်ား ၊ ဦးေလးမ်ား ၊ သူတို့၏ အေပာင္းအသင္းမ်ား၏ လုပ္ရပ္ကို အေျခခံေရးျခင္းျဖစ္ပာသည္။ း) )
အျကိုေန့ညေနခင္း ေရပက္နားျပီးဆိုရင္ေတာ့ ကားအသင္းက ေပးထားတဲ့ ဝတ္စံုကိုယ္စီနဲ့ ဟိုတစ္စု ဒီတစ္စု ကားစီမွာ လာစုေနျကပာျပီ။ အသင္းဝင္ေျကးအေနနဲ့ ၁၃၀၀၀ (ခန့္မွန္း) ေလာက္ေပးရျပီး အသင္း တံဆိပ္ရိုက္ တီရွပ္တစ္ထည္၊ ပုဆိုးတစ္ကြင္းစီ ရပာတယ္။ တစ္ခ်ို့လည္း ဝင္ေျကးေဈးခ်ိုျပီး ပုဆိုးပဲ ေပးတဲ့ ကားေတြ ရွိပာတယ္။ လူစံုျပီးဆိုရင္ေတာ့ ကားအတြက္ အလွမီးေတြဆင္၊ တီးဝိုင္းအေနနဲ့ လိဒ္ဂစ္တာတစ္လက္၊ ေဘာ့စ္တစ္လက္၊ (စည္ဒို)ေထာက္ဒိုးတစ္လံုး၊ ၆လံုးပတ္တစ္စံု ဝားလက္ခုတ္ ၂ေခ်ာင္း၊ လက္ကြင္းျခမ္းတစ္လက္၊ စည္းနဲ့ဝား (တစ္ခုလို့ ေခာှမယ္ထင္တယ္) ေတြကို ကားေပာှမွာ တင္ပာတယ္။ ပစဿစည္းေတြအစံုတင္ျပီးရင္ေတာ့ ကားမထြက္ခင္း အနဿတရာယ္ကင္းေစဖို့ ဆုေတာင္းကန္ေတာ့ျကျပီး ကန္ေတာ့ပြဲ၂ပြဲကို ေရွ့ဆံုးက စပီကာေဘာက္စ္ျကီးေတြေပာှမွာ တင္ထားေလ့ရွိပာတယ္။ အဲဒီတုန္းကေတာ့ က်ြန္ေတာှတို့က အငယ္ဆံုးေတြဆိုေတာ့ ရြယ္တူ သူငယ္ခ်င္း ၂ေယာက္ ၃ေယာက္က ကန္ေတာ့ပြဲထိန္းရင္းနဲ့ ေရွ့ဆံုးကေန လိုက္ျကပာတယ္။
ကားပံုစံကို ပံုေဖာ္ျကည့္ရေအာင္။ ပံုမွန္ဆို ကားေမာင္းတဲ့သူကား ေရွ့ဆံုးက ရွိေနေပမယ့္ သစ္သားေဘာင္တင္လိုက္တဲ့အခာမွာ အလယ္ကို ေရာက္သြားပာတယ္။ ကားေရွ့ပိုင္းကို ျကည့္စရာ အေပာက္အေသးေလးပဲ ပာျပီး အေရွ့က လမ္းျပေပးတဲ့သူအကူအညီနဲ့ ေမာင္းရတာပာ။ ကားေရွ့ပိုင္းမွာ က်ြန္ေတာှတို့ကားအထိမ္းအမွတ္အေနနဲ့ မန္က်ည္းပင္ကိုင္းေျခာက္အလတ္စားေလာက္ကို ေရြွေရာင္ေဆးမွုတ္ထားျပီး အကိုင္းေပာှမွာ ဥဩငွက္ေလး နားေနတဲ့ ပံုေလးေဖာှထားပာတယ္။ ေအာှ ေမ့ေနလို့ က်ြန္ေတာှတို့ ကားနာမည္က "ေနြျကိုငွက္"တဲ့။ အပင္ရဲ့ ေဘးကေတာ့ ဟိုးအရင္နွစ္ေတြက လက္ခံရရွိထားတဲ့ (ဆု)ဖလား တစ္လံုးစီေပာ့ း) ။ ကားေဘးတစ္ဘက္စီမွာေတာ့ အလွဆင္မီး ပတ္ပတ္လည္ရယ္၊ light-box နဲ့ ေဖာင္းျကြလုပ္ထားတဲ့ ကားနာမည္ရယ္၊ သရုပ္ေဖာှ ပန္းခ်ီ အသီးသီးေပာ့။ ေဘာင္ေအာက္ေျခကေတာ့ အမ်ိုးသမီးေတြ အစြမ္းျပထားတဲ့ လိုက္ကာစေတြက ကားေမာင္းရင္ တလြွင့္လြွင့္ေပာ့။ ကားေနာက္မွာေတာ့ ေခတ္သံုးေခတ္ျဖစ္တဲ့ ကုန္းေဘာင္ေခတ္(မွတ္တာပဲ)၊ ပုဂံေခတ္ရယ္ ေနာက္ဆံုး ဒီေန့ေခတ္ကို သရုပ္ေဖာ္ထားတဲ့ ပန္းခ်ီလက္ရာ၊ (အရင္နွစ္က ဆုမရလို့ ဒီနွစ္မွ ဆုရေအာင္ ဖားျပီးထည့္ထားတဲ့) သျကဿငန္နဲ့ မဆိုင္တဲ့ စာတန္းတစ္ခ်ို့ ပာပာတယ္။ ကားအေပာှကေတာ့ ျကမ္းျပားခင္းျပီး ေရွ့ပိုင္းမွာ စပီကာအျကီးေတြ တစ္ဖက္တစ္ခ်က္၊ ေနာက္ပိုင္းမွာ တီးဝိုင္းနဲ့ အလယ္မွာက လူေတြ ထိုင္လိုက္စရာေနရာ ကြပ္လက္တစ္ခုပာ။ ပံုမွန္ကေတာ့ ကားေပာှမွာ လူအနည္းအက်ဉ္းသာလိုက္ျပီး အမ်ားစုက လမ္းျပအေနနဲ့ျဖစ္ေစ၊ ကားေဘးတစ္ဘက္တစ္ခ်က္စီကျဖစ္ေစ ကားကို ေဘးကေန ကာရင္း လမ္းေလ်ွာက္လိုက္ျကပာတယ္။ အားလံုး ျပင္ျပီးရင္ေတာ့ ေမွာင္စပ်ိုးတဲ့အခ်ိန္ ၇ နာရီေလာက္မွာ ကားစက္နွိုးျပီး ျမို့ကို အသံုးေတာှခံဖို့ ထြက္ဖို့ အဆင္သင့္ျဖစ္ေနပာျပီ။
ဆက္ပာဦးမယ္...။
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
ဟိုးလြန္ခဲ့တဲ့ ၇ နွစ္ပတ္ဝန္းက်င္ေလာက္ကမွတ္တာပာပဲ။ အစ္ကိုေတြနဲ့ လည္ခဲ့ရတဲ့ သျကဿငန္ညေတြကို အမွတ္ရျပီး အေဝးတစ္ေနရာက ေတာှကီ အလြမ္းသယ္ပာတယ္။ ေဝ့တာ ဝိုက္တာေတြမ်ားေနရင္ ခြင့္လြွတ္ေပးပာ။ အမွတ္တရ ရိုက္ကူးထားတဲ့ ဓာတ္ပံုမရွိလို့ တင္မေပးနိုင္တာလည္း ခြင့္လြွတ္ပာ။ ဒီနွစ္လည္း ေနြျကိုက္ငွက္ ဆက္လက္ပ်ံသန္းဆဲလို့ သိရပာတယ္။ မနွစ္ကလိုပဲ ရိုးရိုးသာမန္ကားေတြအတြက္ အျမင့္ဆံုးျဖစ္တဲ့ (ဘာေျကာင့္လဲ စဉ္းစားထားပာ။ ဒုတိယပိုစ့္မွာ ရွင္းျပပာ့မယ္။ အေျဖတူေနရင္ မုန့္လံုးေရေပာှ ဓာတ္ပံုရိုက္ပို့ေပးပာမယ္ ;) ) ဒုတိယဆုကို ဆြတ္ခူးနိုင္ပာေစလို့ ဆုေတာင္းလ်ွက္။
သျကဿငန္မွာ လည္နိုင္ပတ္နိုင္တဲ့သူေတြ အနဿတရာယ္ ကင္းပာေစ။ ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က် မေပ်ာ္နိုင္တဲ့ ျပည္ေဝး အျမင့္ပ်ံငွက္ေတြ FB မွာတစ္မ်ိး၊ Gtalk မွာတစ္ဖံု အျပန္အလွန္ ေရေလာင္းျကရင္း နွစ္သစ္ကို ျကည္နူးျမူးေပ်ာှစြာ ျကိုနိုင္ျကပာေစ။
ေလးစားစြာျဖင့္
ေတာှကီ - @Talkiiblog
