ကံခြၽန္ (ေျပာခ်င္တဲ့စကား)

အခ်ိန္ကို မျဖဳန္းမိဖို႔ သတိထားပါ။ အခ်ိန္ရဲ႕ တန္ဖိုးကို သိရက္နဲ႔ ျဖဳန္းမိမွာစိုးလို႔ ဆရာက မွာရတာပါ။ ဒီေန႔ လက္ပတ္နာရီေရးသလိုေပါ့။ လက္ပတ္နာရီဆိုတာ သိရင္ ေတာ္ၿပီလို႔ သတ္မွတ္ရတဲ့အလုပ္မွာ အခ်ိန္ေတြ အမ်ားႀကီးေပးၿပီး စကၠန္႔ တံေရာ၊ ဇယားကြက္ေရာ ဇယားကြက္ထဲက တံဆိပ္ေရာ၊ စတီးႀကိဳးအဆစ္ အဆစ္ေရာ၊ အေရာင္လက္ေနတာေရာ၊ ေန႔တကုပ္ကုပ္၊ ညတကုပ္ကုပ္နဲ႔ ဆယ္ရက္ေလာက္ အခ်ိန္ယူေရးၿပီး ျပေတာ့ေရာ ၾကည့္တဲ့လူက လက္ပတ္နာရီပုံပါလား ေျပာမွာပဲ။ ဒီေတာ့ တခ်ိဳ႕အလုပ္ေတြမွာ အခ်ိန္ေပးလုပ္ဖို႔ မလိုရင္ အခ်ိန္မေပးပါနဲ႔။ သေဘာေလာက္ပဲ လုပ္ရမဲ့လုပ္ကို သေဘာေလာက္ပဲလုပ္ပါ။ မင္းတို႔ဘ၀မွာ ဘယ္အလုပ္ဟာ အေရးပါသလဲ။ ဘယ္အလုပ္ဟာ အေရးမပါဘူးလဲဆိုတာ စဥ္းစားပါ။ အေရးမပါတဲ့အလုပ္ကို အခ်ိန္မေပးမိပါေစနဲ႔။ အဓိကမက်တဲ့အလုပ္မွာ အခ်ိန္ေတြ ေပးေနမိရင္ အေရးပါတဲ့အလုပ္ေတြလုပ္ဖို႔ အခ်ိန္နည္းသြားပါလိမ့္မယ္။
လူငယ္ဘ၀တြင္-
၁။ ခ်စ္သူအတြက္ အခ်ိန္မည္မွ်ေပးမည္နည္း။
၂။ ပညာအတြက္ အခ်ိန္မည္မွ်ေပးမည္နည္း။
၃။ ၀ါသနာအတြက္ အခ်ိန္မည္မွ်ေပးမည္နည္း။
၄။ ၀မ္းေရးအတြက္ အခ်ိန္မည္မွ်ေပးမည္နည္း။
အခ်ိန္သုံးစြဲမႈမွာ မွားယြင္းပါက ကၽြန္ေတာ္တို႔ဘ၀ တက္လမ္း ေႏွးေကြးပါမည္။ တိုးတက္သင့္သေလာက္ တိုးတက္မည္ မဟုတ္ပါ။ သေဘာေလာက္သာ အခ်ိန္ေပးမိပါက အခ်ိန္ေပးမိပါက အခ်ိန္ဆုံး႐ႈံးျခင္း ေလလြင့္ျပဳန္းတီးျခင္း ျဖစ္ပါမည္။ ဘ၀အတြက္ ရရွိမည့္ အက်ဳိးအျမတ္ႏွင့္ သုံးစြဲရမည့္အခ်ိန္ကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ မွန္မွန္ကန္ကန္ ေရြးခ်ယ္တတ္ရပါမည္။
*****
``လက္ေတြ႕လုပ္ၾကည့္လိုက္ရလို႔ သိတာနဲ႔ သူမ်ားေျပာလို႔သိတာ မတူဘူးကြ၊ လက္ေတြ႕လုပ္ၾကည့္လိုက္လို႔သိတာ မေမ့ေတာ့ဘူး။ မင္းတို႔မွတ္ထားၾက။ စုတ္တံကို အသုံးၿပဳရမယ့္ေနရာမွာ ကေလာင္ကို သုံးမိရင္ မထိေရာက္ေတာ့ဘူး။ ပိုၾကာတယ္။ အဆင္မေျပဘူး။ အသုံးခ်မွားရင္ ဒုကၡေရာက္တယ္ကြ။ ပန္းခ်ီမွာမွမဟုတ္ဘူး။ မင္းတို႔ ျပင္ပေလာက ေရာက္သြားၿပီး တျခားအလုပ္ေတြ လုပ္တဲ့အခါမွာလည္း သတိထားၾက။ အသုံးခ်မမွားေစနဲ႔´´ ဆိုေသာစကားကို ယခုမွ ကၽြန္ေတာ္ ဆက္စပ္ေတြးမိသည္။ ကားကိုသုံး၍ ပို႔ရမည့္ ကုန္စိမ္းမ်ဳိးကို လွည္းႏွင့္ပို႔ပါက လမ္းမွာတင္ ပုပ္သြားမည္မွာ ေသခ်ာသည္။ ကားေမာင္းတတ္သူကို ျမင္းလွည္းေမာင္၊ ဆိုက္ကားနင္းခိုင္းထားပါကလည္း ``သူ႔စြမ္းရည္´´ ဆုံး႐ႈံးရမည္မွာ ေသခ်ာသည္။
၁။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အသုံးခ်မမွားဖိို႔ လိုပါသည္။
ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဘ၀ရပ္တည္ႏိုင္ဖို႔အတြက္၊ တိုးတက္ေအာင္ျမင္ႏိုင္ဖို႔အတြက္ ကၽြန္ေတာ္တို႔၏ အခ်ိန္ကို မွန္မွန္ကန္ကန္ သုံးတတ္ရပါမည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔၏ ေငြ္ကို မွန္မွန္ကန္ကန္ သုံးတတ္ရပါမည္။
ကၽြန္ေတာ္တို႔၏ ပညာကို မွန္မွန္ကန္ကန္ သုံးတတ္ရပါမည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔၏ မိတ္ေဆြေပါင္းအသင္း္ကို မွန္မွန္ကန္ကန္ ေရြးခ်ယ္ရပါမည္။
၂။ သစၥာတရား၏ တန္ဖိုးကို ေလးစား နားလည္ရပါမည္။
``ေငြရၿပီးေရာ`` သေဘာထားမ်ဳိးကို စြန္႔ခြာႏိုင္ရပါမည္။ မိမိအလုပ္ေပၚ မိမိသစၥာရွိျခင္းေၾကာင့္ ရရွိလာမည့္ အက်ဳိးေက်းဇူးကို မွန္းဆသိျမင္ႏိုင္ရပါမည္။
*****
``ေလာကႀကီးကို ေဇာက္ထိုးမျမင္ၾကပါနဲ႔ကြာ၊ ႐ိုး႐ိုးပဲ ျမင္ၾကပါ။ ေဇာက္ထုိးျမင္ေနရင္ ေလာကႀကီးက ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး။ မင္းတို႔ပဲ အခက္အခဲေတြ႕မွာ။ မင္းတို႔ပဲ ပင္ပန္းၾကမွာပါ။ ျပကၡဒိန္ေလးတစ္ခုေတာင္ ေဇာက္ထုိးၾကည့္မိေတာ့ တို႔မွာ ဘယ္ေလာက္ အခက္အခဲရွိသြားၾကသလဲ။ ေအး… အေတြးအေခၚ အယူအဆ၊ အမူအက်င့္ေတြကိုမ်ား တို႔တစ္ေတြ ေဇာက္ထိုးၾကည့္မိရင္ ဘယ္ေလာက္ဒုကၡေရာက္ၾကမလဲ စဥ္းစားၾကပါ´´ ဟူ၍ ေျပာသည္။ ၿပီးမွ…
``ဆရာက ဒီလိုေျပာလို႔ ဆရာ့ကို ေရွး႐ိုးသမား သမား႐ုိးက်သမားလို႔ မင္းတို႔ထင္ရင္ မွားလိမ့္မယ္။ အျမင္ဆန္းသစ္တာနဲ႔ ေဇာက္ထိုးျမင္တာ တျခားစီပဲ။ ဆိုၾကပါစို႔ ဒီေန႔ ေမာ္ဒန္အတ္ ေခတ္သစ္ပန္းခ်ီ အဲဒါဟာ သမား႐ိုးက်ကေန ခြဲထြက္တာ၊ ဒီကိစၥလည္း ဆရာ နည္းနည္းေျပာခ်င္တယ္။ ေရကူးတာဟာ သမား႐ိုးက်ကြ၊ ေရငုပ္တာဟာ ေမာ္ဒန္ပဲ။ ေရေအာက္ျမင္ကြင္းကို ၾကည့္မယ္၊ ေရေအာက္ကေန ေရေပၚျပန္ၾကည့္မယ္။ ျမင္႐ိုးျမင္စဥ္ထက္ ဆန္းသစ္တာကို ရွာေဖြၾကည့္တာဆိုပါေတာ့။ အဲ… မင္းတို႔ဟာ ေရကူးမတတ္ေသးဘဲ ေရငုပ္ရင္ေတာ့ ျပန္ေပၚလာမွာ မဟုတ္ဘူး၊ ေရနစ္သြားမယ္၊ ေရမကူးတတ္ဘဲ ေရငုပ္လို႔ မရပါဘူး။ ေရေအာက္ေရာက္တာခ်င္းတူေပမယ့္ ေရနစ္တာနဲ႔ ေရငုပ္တာဟာ အႏွစ္သာရခ်င္း အမ်ားႀကီးကြာပါတယ္´´။
၁။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ႐ုိးသားစြာ ျမင္ၾကည့္ၾကဖို႔၊ အရွိကို အရွိအတိုင္း ျမင္ၾကည့္ဖို႔ လိုပါသည္။ အမွန္ကို ေဇာက္ထိုးလုပ္ၾကည့္မိလွ်င္ အခက္အခဲေတြ႕ ရမည္မွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔သာ ျဖစ္သည္။ အမ်ားႏွင့္ မတူေအာင္ ေဇာက္ထိုးျမင္ၾကည့္ျခင္းသည္ ေခတ္မီျခင္း မဟုတ္ပါ။
၂။ အသစ္အဆန္းကို ရွာေဖြျခင္းႏွင့္ ေဇာက္ထိုးျမင္ျခင္းသည္ ကြဲျပားပါသည္။ ေရကူးမတတ္ဘဲ ေရငုပ္၍ မရပါ။ ေရငုပ္ျခင္းႏွင့္ ေရနစ္ျခင္းသည္ ေရေအာက္ေရာက္တာျခင္းတူေသာ္လည္း အႏွစ္သာရႏွင့္ အက်ဳိးဆက္မွာ ကဲြျပားပါသည္။
ထို႔ေၾကာင့္ လူငယ္မ်ား ေလာကႀကီးကို ေဇာက္ထုိးမၾကည့္မိပါေစႏွင့္။ ေဇာက္ထိုးအေတြးအျမင္ မ၀င္မိပါေစႏွင့္။ မွန္ကန္ေသာ အသစ္အဆန္းကို ရွာေဖြႏိုင္ရန္ ႐ိုးရာအေျခခံမ်ားကို ကၽြမ္းက်င္စြာ ပိုင္ႏိုင္ဖို႔ ပထမ ေလ့လာႏိုင္ၾကပါေစ။ ေရကူးတတ္မွ ေရငုပ္၍ ရပါမည္။
*****


(ကံခၽြန္ - ေျပာခ်င္တဲ့စကား)