ခိုးကူးေခြမဟုတ္ပါဘူး။ ခိုးကူးစာပါ။ လြန္ခဲ့တဲ့ရက္က ၀င္လာတဲ့ email ေၾကာင့္ အေတြးေတြ ျဖစ္လာတယ္။ ဘေလာ့ဂ္ေလာကမွာ ေခတ္စားလာတဲ့ ခိုးကူး ျပႆနာေတြေၾကာင့္ စာေရးသူေတြလည္း နစ္နာလာရတယ္။ အခုေတာ့ ဘေလာဂ္ေပၚမွာ ကူး႐ုံတင္မဟုတ္ေတာ့ဘူး စာမ်က္ႏွာေတြေပၚပါကို ေရာက္ကုန္ၾကၿပီ။ ဘေလာ့ဂ္မွာတင္တယ္ဆိုရင္ေတာင္ မူရင္းေရးသားသူကို ေလးစားတဲ့အေနနဲ႔ အနည္းဆုံး credit ေလးေတာ့ ထည့္ေပးသင့္တယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။
ကိုNLS ေျပာသလို content ကို ထိခိုက္ေစရင္လည္း အညြန္းေလာက္ကိုပဲကူးၿပီး ဆက္ဖက္ခ်င္ရင္ ဒီလိပ္စာကို သြားပါဆိုတာမ်ိဳး လုပ္ေပးသင့္တယ္လို႔ထင္တယ္။ စာမ်က္ႏွာေပၚတင္မယ္္ဆိုရင္ေတာ့ စာေရးသူအမည္လည္း ထည့္ေပးရမယ္။ ထိုက္တန္တဲ့ စာမူခလည္း ခ်ီးျမွင့္သင့္တယ္။ ကၽြန္ေတာ္ထင္တယ္။ ဒါေတြက မဂၢဇင္းေတြ၊ စာေပေလာကေတြမွာ ရွိၿပီးသား စည္းမ်ဥ္းေတြျဖစ္မယ္။ ကၽြန္ေတာ္လည္း နားလည္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ေတြးၾကည့္ရင္ လူတကာ နားလည္ႏိုင္တဲ့ စည္းမ်ဥ္းေတြပါ။ ဒါကိုမွ မလိုက္နာပဲ ခိုးေၾကာင္ခိုး၀ွက္လုပ္ၿပီး မသိေလာက္ပါဘူးေလ ဆိုၿပီးထည့္လို႔ကေတာ့ ကိုယ့္ ကိုယ္က်င့္တရားမရွိတာကို ျပလိုက္သလိုပါပဲ။ ဘေလာ့ဂ္ေတြမွာဆိုရင္ေတာ့ ပိုဆိုးၿပီ။ နာမည္မရွိေတာ့ ကိုယ္လုပ္ခ်င္သလို လုပ္ရေနေတာ့တာ။ ဘယ္ေတာ့မွ ေျပလည္မယ့္ ျပႆနာမဟုတ္ဘူး။ သူတစ္ပါးလုပ္အားကို ကိုယ္ခ်င္းစာတတ္မွ နားလည္ႏိုင္မယ္။
မဂၢဇင္းေတြဆီကေန ဘေလာ့ဂ္ေတြေပၚကူးတာက်ေတာ့ေရာ?ကၽြန္ေတာ္အျမင္ေျပာရရင္ ဒီကိစၥကေတာ့ ရွင္းပါတယ္။ မဂၢဇင္းဆိုတာမ်ိဳးက ဖတ္တဲ့သူေတြက တန္ေၾကးတစ္ခုခု ေပးၿပီး ဖတ္ရတယ္။ အဲဒီအတြက္က မဂၢဇင္းတိုက္က အက်ိဳးအျမတ္ရသြားၿပီ။ ဘေလာ့ဂ္ကေတာ့ အားလုံးသိတဲ့အတိုင္း ဘေလာ့ဂ္ပိုင္ရွင္က ေငြေၾကးအက်ိဳးအျမတ္တစ္ခုမွ မရဘူး။ သူရတာဆိုလို႔ ဘေလာ့ဂ္အသိုင္းအ၀ိုင္း မိတ္ေဆြေတြပဲရွိတယ္။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ ဘေလာဂ္မွာ ကူးၿပီးတင္တယ္ဆိုတာကလည္း အေပၚမွာေျပာသလို မဂၢဇင္းဖတ္ဖို႔ အခြင့္မသာတဲ့သူေတြအတြက္ ကိုယ္ဖတ္မိတာေလးကို သူမ်ားေတြလည္း ဖတ္မိပါေစေတာ့ ဆိုတဲ့ ေစတနာနဲ႔ အစအဆုံး ႐ိုက္ၿပီးေတာ့ ျပန္တင္ၾကတာပါ။ ကၽြန္ေတာ္ထင္တယ္။ မဂၢဇင္းတစ္အုပ္လုံးကိုု ႐ိုက္ၿပီး တင္တဲ့သူ မရွိေလာက္ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္မို႔လို႔ မင္းတို႔ကူးၿပီးတင္လို႔ ငါတို႔မဂၢဇင္း မေရာင္းရတာလို႔ေတာ့ ေျပာမယ္မထင္ပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ္ဆိုလည္း ဘေလာ့ဂ္ လုပ္ခါစက ကၽြန္ေတာ့္အေတြးေတြကို ေျပာင္းလဲေပးခဲ့တဲ့ ကံခၽြန္ရဲ႕ စာေတြနဲ႔ စခဲ့တာပါ။ ေနာက္ မင္းလူရဲ႕ ကဗ်ာေတြ၊ ေက်ာ္၀င္းရဲ႕ ဘာသာျပန္ေတြ၊ တက္တိုးေရးတာေတြ၊ သီခ်င္းေတြကို မသိေသးတဲ့သူေတြ၊ မၾကားဖူးေသးတဲ့သူေတြအတြက္ အမ်ားႀကီး တင္ခဲ့တာပဲ။ ပိုင္ရွင္ေတြဆီက ခြင့္ျပဳခ်က္ကို မယူခဲ့ပါဘူး။ ႀကံဳႀကိဳက္လို႔ရွိရင္ေတာ့ အထက္ကလို ေျပာခ်င္ပါတယ္။ ေစတနာနဲ႔ ကူးတာမို႔လို႔ ခြင့္ျပဳေပးပါဆိုၿပီးေတာ့ေပါ့။ ခင္ဗ်ားတို႔လဲ ဘယ္လိုစိတ္ကူးလဲ။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ေရးတာေတြကို ကူးခံရမွာ မေၾကာက္ဘူး။ ကူးခံရေလာက္တဲ့ အရည္အခ်င္းလဲ မရွိဘူးေလ။ Marlboro ေဆးလိပ္ကုမၸဏီပိုင္ရွင္ ေျပာတာဖတ္ဖူးတယ္။ သူ႕ေဆးလိပ္နာမည္ယူၿပီး အတုခိုးထုတ္လို႔ စိတ္မဆိုးဘူးလားေမးေတာ့ “တုပျခင္းခံရတဲ့အတြက္ ဂုဏ္ယူပါတယ္” တဲ့။ ဟုတ္သားပဲ။ အပင္ျမင့္မွ ေလတိုက္ခံရတာဆိုေတာ့ ...။ ကိုညီလင္းဆက္ ေျပာတာေလးနဲ႔ နိဂုံးခ်ဳပ္လိုက္ပါတယ္။
ဒီေတာ့ ဒါေတြကို ဘယ္လို ေျဖရွင္းသင့္သလဲ။ ကိုယ္က အျခားသူတစ္ေယာက္ ေရးထားတဲ့ စာတစ္ပုဒ္ကို ေတြ႕တယ္ဆိုရင္ တစ္ပိုဒ္ တစ္ပါဒမွ် ကူးယူၿပီး ဘယ္လိုေၾကာင့္ ဘာေၾကာင့္ ႀကိဳက္တယ္၊ အျခားသူေတြလည္း ဖတ္သင့္တယ္ ဆိုၿပီး ၫႊန္းဆိုရင္ျဖင့္ ကိုယ့္အထဲမွာလည္း မူရင္းစာကို Index လုပ္ၿပီးသား ျဖစ္သလို မူရင္းစာေရးသူကိုလည္း Credit အျပည့္အဝေပးရာ ေရာက္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ အားလံုးကို ကူးယူမေဖာ္ျပတဲ့အတြက္ အင္တာနက္ေပၚမွာ Content Duplicate ျဖစ္ျခင္းကို ကာကြယ္ႏိုင္ ပါတယ္။ တခါတေလ အမွတ္တရ အေနနဲ႔ ကူးၿပီး ေဖာ္ျပခ်င္ရင္ေတာင္ နဲနဲေလာက္ ေျပာင္းလဲၿပီးမွ ေဖာ္ျပသင့္ပါတယ္။Copy Paste နဲ႔ စာတစ္ပုဒ္လံုး ကူးၿပီး တျခားေနရာမွာ ထပ္တင္တာမ်ိဳးဟာ ခ်ီးက်ဴးတယ္ ထင္ရသလိုလိုနဲ႔ တကယ္တမ္းမွာ ဒုကၡေပးျခင္း တစ္မ်ိဳးပါပဲ။
ဒါကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ဆီကို ေရာက္လာတဲ့ email ပါ။ ေခါင္းစဥ္ကေတာ့ ျပည္တြင္း မဂၢဇင္းတစ္ခုအား သြားေရာက္ ကန္႔ကြက္ခဲ့ျခင္းတဲ့။
အြန္လိုင္းမွ စာေရးသူအေပါင္းတို႔ ခင္ဗ်ာ..
ျပီးခဲ့ေသာ ဧျပီလထုတ္ ျပည္တြင္းမဂၢဇင္းတစ္ခုတြင္ အြန္လိုင္းမွ စာေရးသူ မႏိုင္းႏိုင္းစေန ၏ စာမူျဖစ္ေသာ
ေယာက်္ားနဲ႕မိန္းမ စာမူ ကို မူလစာေရးသူ အား အသိေပးျခင္း မရွိ၊ စာေရးသူကေလာင္ အမည္ ထည့္သြင္း ေပးျခင္းမရွိပဲ ထည့္သြင္း သံုးစြဲခဲ့ပါတယ္။ ထုတ္ေ၀ေရး ဘက္မွ ထိုကဲ့သို႔ေသာ အြန္လိုင္းမွ စာမူမ်ားကို ကာယကံရွင္အား အသိေပးျခင္း မရွိပဲ ပံုႏွိပ္ေဖာ္ျပေနသည္မွာ မၾကာခဏဆိုသလို ျဖစ္ေပၚေနပါတယ္။ ယခုကိစၥတြင္လည္း မူလစာမူရွင္၏ နစ္နာမႈကို ျဖစ္ေပၚေစသျဖင့္ အြန္လိုင္းစာေရးသူ မ်ား၏ မူပိုင္ခြင့္ကို ကာကြယ္ေပးရန္ ဆိုေသာ ရည္ရြယ္ခ်က္ ျဖင့္ ဖြဲ႕စည္း ထားေသာ ျမန္မာအြန္လိုင္း စာေရးသူမ်ား အသင္း (Myanmar Online Writers Association) မွ အထက္ပါ ကိစၥႏွင့္ ပတ္သက္၍ ထိုမဂၢဇင္းတိုက္သို႔ သြားေရာက္ အသိေပး ခဲ့ပါတယ္။
အြန္လိုင္းမွ စာေရးသူ အေပါင္းတို႔ခင္ဗ်ာ…
ထိုကဲ့သို႔ အြန္လိုင္းမွ စာမူမ်ား ျပည္တြင္း မဂၢဇင္း ဂ်ာနယ္မ်ားတြင္ မူလစာေရးသူ အား အသိေပးျခင္း မရွိပဲ ပံုႏွိပ္သံုးစြဲ ျခင္း၏ မူရင္း ျပႆနာမွာ အြန္လိုင္းစာဖတ္သူ တခ်ိဳ႕မွ အခ်င္းခ်င္း Forward Mail မ်ား ပို႔သည့္အခါ မူရင္း စာေရးသူ (သို႔မဟုတ္) မူရင္း ၀က္ဘ္ဆိုက္ လိပ္စာကို ေဖာ္ျပေပးျခင္းမရွိ က်င့္၀တ္ ပိုင္းဆိုင္ရာ ေစာင့္ထိန္း ေလးစားမႈ မရွိျခင္း မ်ားေၾကာင့္ ျဖစ္ရေၾကာင္း ေတြ႕ရွိရပါတယ္။
အြန္လိုင္းမွ စာေရးသူ အေပါင္းတို႔ခင္ဗ်ာ…
အြန္လိုင္းတြင္ ျဖစ္ေစ၊ ျပင္ပတြင္ ျဖစ္ေစ စာမူတစ္ပုဒ္ ေရးသား ဖို႔အတြက္ ၾကိဳးစား အားထုတ္ရျခင္းသည္ မလြယ္ကူေၾကာင္း စာေရးသူမ်ား အသိျဖစ္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အြန္လိုင္းမွ ေရးေနသူမ်ားဟာ မိမိေရးသားေသာ စာမူအတြက္ စာမူခ ရေနသူမ်ား မဟုတ္ၾကပါ။ ထို႔အျပင္ အြန္လိုင္းမွ ေရးသားေသာ သူမ်ားကိုလဲ အျပင္ စာနယ္ဇင္း တခ်ိဳ႕မွ အထင္ျမင္လြဲမွား ေနတတ္ၾကပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ မိမိ၏ ကိုယ္ပိုင္ဆိုက္မ်ား ေပၚတြင္ေရးသား ေနျခင္းမ်ားဟာ ကိုယ္ပိုင္ ၀ါသနာ အရေရးသား ေနၾကျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ စာေရးသားျခင္းသည္ မည္သည့္အက်ိဳး အျမတ္ကိုမွေမွ်ာ္ကိုး ေရးသားေနျခင္း မဟုတ္ပဲ မိမိစရိတ္ျဖင့္ မိမိ ေရးသား ေနျခင္း ျဖစ္ျပီး ၀ါသနာ အရလည္းေကာင္း၊ အသိပညာ ျဖန္႔ေ၀ေပးေစခ်င္သည့္ ရည္ရြယ္ခ်က္ျဖင့္ လည္းေကာင္း၊ ျပည္တြင္း စာေပေလာကသို႔ ၀င္ေရာက္ႏိုင္ရန္ အခက္အခဲမ်ား ရွိေနျခင္း၊ (ဥပမာ- စာေရးသူသည္ ႏိုင္ငံရပ္ျခားတြင္ ေရာက္ရွိေနျခင္း) မ်ားေၾကာင့္ အြန္လိုင္းေပၚတြင္ ေရးသား ေနၾကျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။
သို႔ပါ၍ အထက္ပါကိစၥကဲ့သို႔ေသာ အလားတူ အြန္လိုင္းမွ စာမူမ်ား အခြင့္မရွိပဲ စာမ်က္ႏွာမ်ားေပၚတြင္ ပံုႏွိပ္ ေဖာ္ျပထားသည္ကို ေတြ႕ရွိပါက
mowa.admins[at]gmail.com သို႔ဆက္သြယ္၍ အေၾကာင္းၾကား ေပးၾကပါရန္ႏွင့္ အြန္လိုင္း သံုးစြဲသူမ်ား အေနႏွင့္လည္း Forward Mail မ်ား ေပးပို႔သည့္အခါ မူရင္း ကေလာင္ရွင္၏ အမည္ႏွင့္ လိပ္စာကို ထည့္သြင္း ေပးပို႔ ေပးၾကဖို႔ ေမတၱာရပ္ခံအပ္ပါတယ္။ ထို႔အတူ အြန္လိုင္းစာေရးသူမ်ား အေနႏွင့္လည္း ထိုကဲ့သို႔ေသာ အသိေပးျခင္းမရွိပဲ စာမူမ်ား ကူးယူ သံုးစြဲျခင္းမ်ားကို ကန္႔ကြက္ေပးၾကပါရန္ ႏိႈးေဆာ္ အသိေပး အပ္ပါတယ္။
ျမန္မာအြန္လိုင္းစာေရးသူမ်ားအသင္း (Myanmar Online Writers Association)myanmaronlinewriters.ning.comဒါနဲ႔အတူ တစ္ဆက္တည္း ေျပာခ်င္တာကေတာ့ ဘေလာ့ဂ္ေရးတဲ့သူေတြ
Creative Commons ကို ထည့္ထားသင့္တယ္လို႔ အႀကံေပးခ်င္ပါတယ္။ စာဖတ္တဲ့သူေတြလည္း အဲဒီ လိုင္စင္ရဲ႕ သေဘာကို နားလည္ႏိုင္ဖို႔ ေလ့လာသင့္ေၾကာင္း အႀကံျပဳပါတယ္။
ေတာ္ကီ
|
Post a Comment